De Eucharistie

De Eucharistie

Eucharistie is een moeilijk woord voor Heilige Mis en het betekent letterlijk "dankzegging".

Het is eigenlijk het belangrijkste sacrament. De hele gemeenschap van gelovige mensen wordt verzameld rond de Tafel net zoals de twaalf apostelen destijds met Jezus rond de Tafel zaten. Deze gebeurtenis, die in het Nieuwe Testament staat beschreven, wordt op "Witte Donderdag" gevierd. Het is de donderdag voor Pasen. In de kerktaal wordt de gemeenschap van gelovige mensen vergeleken met de gemeenschap van de apostelen. En als wij samen zijn vormen wij het "Lichaam van Christus". Al die verschillende mensen zijn door Christus met elkaar verbonden door het Brood met elkaar te delen. Een verbondenheid die wereldwijd is. Daarom geloven wij dat het Brood verandert in het Lichaam van Christus. De beker met wijn verandert in het Bloed van Christus. Het is de beker van het Nieuwe Verbond, zei Jezus op die bewuste dag. Een liefdesverbond tussen God en de mensen. Dat is dus de kern van dit sacrament: God wil met ons in liefde verbonden zijn. Het is een sacrament dat telkens herhaald en opnieuw beleefd kan worden. Net zoals het sacrament van de vergeving, want alle andere sacramenten worden in principe maar één keer in je leven toegediend of beleefd.

Geen enkele andere godsdienst heeft deze symboliek van de "Tafel van eenheid" zo uitdrukkelijk centraal gezet. Het is iets bijzonders om dit telkens met elkaar te mogen en te kunnen vieren. De Eucharistie is rijk aan betekenissen. We gedenken wat Jezus heeft gezegd en gedaan. Zijn genezende woorden en zijn omgaan met mensen; zijn lijden en sterven. De overwinning op de dood. Het is dus herinnering.

Maar het is ook een beleven van het nu. Wij mogen geloven, dat Hij levend bij ons aanwezig is. Hij verbindt ons tenslotte met elkaar. Het is ook een voorschot op de toekomst. Wij vieren wat zal komen. Wij geloven namelijk als christenen dat er vrede zal komen en dat mensen waardig zullen mogen leven op deze aarde. Onze opdracht is om daar hard aan te werken. Maar zolang de klus nog niet geklaard is, zullen wij elkaar dat visioen voor ogen moeten houden om de moed niet te verliezen.

Eucharistie zonder Diaconie is daarom ook niet denkbaar. Gods toekomst vieren zonder er zelf aan te werken is letterlijk schijnheilig. Het blijft voor ons dus een krachtige uitdaging om als geloofsgemeenschap samen het leven en Gods toekomst te vieren en om elkaar te inspireren dit geloof in daden om te zetten.

Communiedata

Voor actuele data verwijzen wij u graag door naar het meest actuele parochieblad.